Soğuk anılar sarıyor yüreğimi
Dolup taşan öyküler
Gerilen yalnızlıklar bu sahillerde.
Paramparça olan hüzünlü bir dize
Yalnızlığın iklimine sürüklüyor beni
Sağanak sağanak
Unutulmaz akşamları hatırlatıyor
Öpüşmeler sahillerinde.
Şiirler biter savurur yakamozlar duyguları
Dilde hiç unutulmaz bir aşkın büyüsünü,
Adalardan ,karanlık yalnız akşamlardan kalan
Çözülemeyen o aşkın şifrelerini.
Son yaprakları dökülürken mevsimin
Bir keman sesi duyulur karşı sahillerden
Çığlık çığlığadır derinden duyulan sesler
Tutkunun en güzel yerinde hüzünlüdür duygular ,
Bir su damlası, bir dokunuş, bir ürperti gibi
Sonra başlar yalnızlıklar
Ötelerin çığlığı
Gecelerin koynunda yankılanır
Yalnızlık senfonisi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder