17 Ağustos 2020 Pazartesi

Suskunlugum


Bu gece bırak beni  
Suskun güzlerden kalma  
Kurumuş yaprak gibiyim. 

Yorgunum, 
Kırılmış başaklar bitti  
Yitirdim bir şeyler  
Geride kalan ne varsa. 

Yitirdim evet  
İçimde parlayan o yıldız söndü  
Kirlendi ellerim, 
Tenimin incinen yerlerinde.  

Sevdalardı
Aşklardı,
Yalnızlığın karanlıkta parlayan sesi.

Aldanışlar 
Sürüklüyor anıları
Boşuna, yatağını arayan nehir.

Oysa biz nefessiz sevmiştik
Bir yağmura karışıp gitmiştik,
Yürüdüm ben o çizgiyi
Ve bitti.

Derken geçti akşam usulca
Geceye döndü yüzü,
Dağılıp gitti herkes
Yarın gülümserim belki
Belki,
Başkası gibi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder