Sürdüm kendimi bir asırlık uzaklığa
Öyle bir kenarda, bir kenarda sessizce
Bir kapı duvar sessizlik aldı her yeri.
Ah, canımı tene koyan zaman
Alacaklı yıllar kapanmış kapıma şimdi
Bırakamadım bahara senden kalan umudu,
İşte yine giden sen, kalan ben oldum
Tutamadık, içimizde sevdalarımızı
Sana çiçekler toplamıştım, bozkırda kesmiş yüreğimle.
Eksilmesin diye, yaprakları papatyaların
Yuttum tüm dileklerimizi... istemeden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder