Gözlerimiz büyük bir çöl
Göğsümüze fena basmış mührünü öfke
Bir dönencenin içindeyiz
Maya tutmuyor yüreğimizde aşklar,
Çırpınıp duruyoruz
Dağların ötesinde ayışığı oyunları
Uyanamıyoruz.
Kavrayamıyoruz
Yaşam denen bu hengamenin özünü
Adresini kaybetmiş bir karakış ayazı dayandı kapımıza
Her birimiz bir başka pencereden seyre dalıyoruz,
Birbirine küs komşu evler
Sıra sıra, üst üste dizili tuğlalar
Karanlığa teslim edilmiş yorgun düşler
Suskun bekliyoruz ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder