6 Ağustos 2020 Perşembe

Hayatı kavrayamıyoruz












Gözlerimiz büyük bir çöl  
Göğsümüze fena basmış mührünü öfke  
Bir dönencenin içindeyiz  
Maya tutmuyor yüreğimizde aşklar, 
Çırpınıp duruyoruz  
Dağların ötesinde ayışığı oyunları  
Uyanamıyoruz. 

Kavrayamıyoruz
Yaşam denen bu hengamenin özünü
Adresini kaybetmiş bir karakış ayazı dayandı kapımıza
Her birimiz bir başka pencereden seyre dalıyoruz,
Birbirine küs komşu evler
Sıra sıra, üst üste dizili tuğlalar
Karanlığa teslim edilmiş yorgun düşler
Suskun bekliyoruz ...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder