Kocaman bir yalnızlığın içinde
Süzülüyoruz ufuklara karanlıklara yitip
Mutlu bir düşü hayal ederek
Ne kadar sıradan yaşıyoruz hayatı.
Acılar doğuruyor durmadan geçmişimiz
Kırık dökük flu resimlerden medet umuyoruz
Aşımıza acıyı katık ettik
Tuzlu yaşlarla soframıza.
Mutluluğu hüzünlü bir vedaya sattık
Özlem yüklü bir ağlayış
Mevsimlerden sarı bir güz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder