Umut ekemiyoruz

Saatler anlamını yitirmiş bugünlerde

Günlerin hiç farkı yok birbirinden
Göremiyoruz ,
Çiçekler küsmüş bize pencerelerden
Mor menekşeler, sardunyalar
Umut veremiyoruz
Nehir kenarında su içen güvercinlere
Kedilere, köpeklere.

İçimin karanlık yerlerinde
Papatyalar üzgün, kırlarda unutulmuş
Kardelenler küskün,
Mis kokulu leylakların altında
Kayısı ağaçlarının gölgesinde uyuyamıyoruz artık
Çay kaşıklarının sesini.duyamıyoruz
Derin sahillerde, çay bahçelerinde.

Ah ne güzelmiş o günler
Sarılmak korkmadan sevdiklerinle
Gökyüzünde süzülen kuşlar gibi uçmak...