Baharlığını giymiş akasyalar
Bir kuşun uykusuna gülümseyebilir
Gözlerindeki fer, denizden yansıyarak
Bulutlara değebilir insan.
Ne gökyüzünün maviliğini unutur
Nede yağmurun kendisini
Dağları kucaklayan papatyalar.
Şafak sökmeden önce
Tütsülenmiş kokusunda
Bir yudum çayında
Usulca uyanır güne ıhlamurlar.
Avuçlarız yeşil renkli toprakları
Tuhaf bir şeyler kımıldar içimizde
Kasırgalı göğsümüzde,
Geçer birer birer sancılar
Boy atar sevda çınarları
Nasıl sığar yüreğimize
Bilemiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder