Canımın içi kadın

Gölgeleri  kalkarken sabahların

Gökyüzü çiçekleri gibi kokuyor ellerin
Sırtımda mavi hırkası deniz ve martılar
Gözlerimin kıyısında sevmek gibi bir şey seni.

Pamuk diken tarlalarda ellerin
Yüzünde yazdan kalma bir sıcaklık
Bir ağustos gibi dudakların kuru
Şarkılar söyleyerek ne güzel gülüyorsun.

İlk akşam rengini giyerken evim
Aklımda çiçekli bir masal
İçime dokunuyor, güzelliğin gözlerime
Öyle böyle değil,
Ürkek akşam kuşları gibisin
Ah benim canımın içi kadın.

Dedim ya;
Kapıyı çalar çalmaz
Yüreğime doldurdum seni
Sabahları penceremde gezinen
O güneş yüzünü içime işledim
Ah benim canımın içi kadın...