Nasıl alıştıysan akşamların oluşuna
Taşıdığın her sözcüğün içinden
İçinden geçenleri sıralarsın bir bir
Umutlara çiçek götüren ellerin
Kırlangıç yuvası gibi şiirlere,
Şarkı söyletirler size, gün gelir.
Ve...
Ağlamayı düşünürsün sevinçten
Sessizce;
Aklın bir su kıyısından koparılarak
Rüzgarla süslenir senin yolların
İşte o zaman bir kuş olup çıkarsın.
Taşıdığın güzel şeylere rağmen,
Bakmışsın ki günün birinde
Bir anlam vermeden çekip gidersin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder