Sayiklamalar

Zaman zamanı doğuruyor sancılarla  
Acılara ad koymak iç içe zordur bazen.  

Şafak vakitlerinde bir avuç uçurum  
Okşanır kor ateşi güneşin soluk alışverişleri  
Duygusuzluğun us çatısına konan alevlerin  
Uğraşırız silmek için o izlerini  
Yürekler sağanak sağanak kusarken öfkeleri.   

Yığılırken şaşırtır bazen  
Güneşin öptüğü yerleri gölgeler. 

Artık gecenin koynundayız
Sessizliğin yankılanışını anımsatıyor,
Tırpanlıyor, köpüklerini biçiyor denizin 
Siyaha boyanmış çırpınan akşamların
Utanıyor uykular, kanayıp duran sayıklamalar.  

Sabretmek gerekir mi acaba
Kerpiçli evlerin hüzünlü kapılarında 
Yıkıntıları arasında, yığılmış tozlu duvarların. 

Ötelerden yükselen kıvılcımlar 
Alev alev düşüyor şimdiye hoyratça
Yürekleri dağlıyor dağ rüzgarlarıyla,
Belki suskunluğudur bu Anadolu'nun
Belkide kaderi midir yoksa bu sayıklamalar
Bir türlü bahar yüzü görmeyen...