7 Ağustos 2020 Cuma

Sensizligin ilk sabahı


Devirdim gözlerimin akını güneşe 
Bir hüzün daha çizdi gözlerim 
Böyle kırık dökük bir sevda 
Şiirlerin tükendiği yerdeyim.
Yalnızlık bir kara bulut gibi çökmüş aydınlığa 
Sonra;
Ellerin kayıp gitti ellerimden 
Ve... kuşlar terketti buraları artık,
Bomboş her yer 
Sensizliğin ilk sabahında ...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder