Mavi fırtına

Kan kırmızısı akşamların indiği denizlerde  
Yırtılıyor rotası çatal sevdam  
Sızıyor yine bulutlar arasından  
Kırılmış yıldızları gökyüzünün. 
Ay'ın gölgesi düşüyor denize  
Rengine boğarak beni  
Soluksuz düşüyor gecenin ortasına. 

Yaralı martılar geçiyor çığlık çığlığa
İçimin duvarlarına çarparak,
Ruhumda devşirilmiş zifiri karanlığa doğru
Kıyısı çekilmiş denizlerin,
Uzak sevdaların ,türküsü ölüyor avuçlarımda.

Kendince yeşeren tılsımlı bir bahçe gibi
Yıldızlı bir gök altında, ılık ılık akan
Mavi balonlarla süslü 
Hani, susarsın ya bazen sessizce
Belki de susarak çok şey anlatıyordu deniz.
Acıyan, eskiyen seven, biraz da korkutan
Lanet olası çokça korkutan
O mavi fırtına. 

Her karesi fırtınalı
Hafif bir mavilik bulaşıyor gözlerime,
Denizlerden akıyorum okyanuslara
Ulaşıyorum akıntısız kıyılara,
Gül kuruşu bir sevda suluyor sancılarımı
Göğe dönüp yüzümü
Çiziyorum  gözlerinden bir mavi, birde kırmızı
Bir gök kuşağı, 
Bakıyorum;
Ay ve güneşin suya yazdığı mavi derinliğe
Kırılmış şiirler yazıyorum
Mavi ve kırmızı
Mavi fırtına...