Birazdan görünür
Gökyüzünün kandilleri
Bir yağmur ormanı gibi
Uzanır sızar gözlerine.
Nisan 'da gelip geçti
Bir yağmur beklentisi özlemiyle,
Denize hasret
Ne çok masal birikmiş gözlerinde.
Kapatma ne olur gözlerini
Düşüyorum dipleri kurak kuyulara,
Duyuyor musun sesimi
Gözlerin diyorum,
Karanlıktan aydınlığa çıkmalıyım
Mavileri giyinmeliyim.
Ne olur;
Yağmurları ver bana
Gökkuşağı senin olsun...
Nedendir bilmiyorum;
Nisan rüzgarlarını bekliyorum
Buğulanmış soluğuyla
Yağmurları üfürsün
Gözlerinden gözlerime
Belki de
Aşk sarmalını bekleyen
Sarmaşıklar beslensin diye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder