Bir hüzün çöker bütün ağırlığı ile geceye
Sessizliğim boğulur nefessiz kalır ruhum
Uzun bir karanlık iner dudak aralığından, gülüşü tamamlanmayan
Buz gibi donup kalırım bakışlarım eksilir
Kaybolur, kırmızı, mavi, sarı, yeşil, beyaz renkler
Savrulur durur düşlerim, çoğalır gittikçe ayrılıklar.
Yığıldıkça yığılıyor içimde düş kırıklıkları
Acının damarına bastıkça basıyor hüzün,
Ne desem boş kaybolup gitmekte hayallerimiz
Gömülmüş gri köpüklere düşlerimiz.
Sevdalar tutuklu yüreklerde, çıkış kapıları kilitli,
Ay doğmaz, güneş açmaz, gece ağlar, deniz sessiz
Sürdükçe sürüyor akşam sancıları, tüttürdük hep bacaları hüzünle.
Düş kırıntıları biriktiriyorum uykularımda
Yasak sevdalardan, benden uzak
Bir karanlık içinde depreşen bir sızıyla
Yine de hançerini saplıyor hüzün, sözümü tamamlamadan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder