Boşuna uğraşıyorum ufalanmış anılar içinde
Geri dönüşü olur mu hiç sanmam, örselenmiş boşluklardan
Geç mi kaldık yaz akşamlarının avuntularına yoksa, geçemedik onca yıldızlar arasından.
Dönencelerden güz ortası, ezik büzük yollarda savrulan
Sisli bir havada gölgeleri süzülüyor, sokak lambalarının
Yapışıyor çamurlu yollara ayak izlerim, bir bozgun yerinde gecenin
Bir hayat telaşı içinde yuvarlanıp duruyoruz, onca beklentiler içinde,
Mehtaplı bir dolunaydan kaçarak, kör karanlık kuytulara.
Ah bir karışabilsem, kekik kokulu dağlardan, kendime akan ırmaklara
Çınar dallarından esen bir rüzgar gibi, türküler söyleyerek boşluklara
Buğulayıp soluğumu üflesem, göğe yükselen aynalara
Çözülür mü gönlümün aysberglerindeki buzulları.
Kayıp düşlerim depreşiyor boşluklarda, sen hep aklıma geldiğinde
Sisli bir ağırlık çöküyor, dolaşıyor efsunlu dumanlar başımda,
Hüzünlü tebessümler konuyor yanaklarıma, zemheriden kaçıp gelen
Umarsız, anlamsız türküler mırıldamıyor, acının soğuk yüzüyle.
Güneşti avuçlarımda solan, maviler bakmıyor bana
Sınırsız gökyüzüne, fırtına üfürüyor bulutlar koynundaki boşluklara.
Nefesim kesiliyor, yitik, ürkek, tedirgin bir kuşun yaralı kanadında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder