Tozlu albümlerde saklı eski fotoğraflar
Götürür beni çok eskilere
Bir derin boşluk açılır içimde
Hayatımın boşluğu çarpar yüzüme
Yapayalnız kalırım birden.
Derinlere bakıyorum, çok derinlere
Derin kuytulara düşen hatıralara,
Bir taş fırlatmak istiyorum
Kuytulardan gelen seslere doğru giden
Mecalsiz kalıyorum
Duygularım vurgun yiyor birden
Bir derin sessizlik
Anladım ki çok gerilerde kalmış gidenler dünden.
Darmadağın yüreğime çakılmış bir hançer
Hırçın bir deniz oldu boşaldı damarlarım
Bir derin okyanusa dökülen.
Şimdi sormayın bana boşuna neler düşündüğümü
Kime elimi uzatsam,
Kime sarılsam
Unutulmuş bir ömürle karşılaşıyorum
O içsel boşluğa, yorgun düşüyorum yarınlara,
Bunca sarsıntının içinde
Birden tepetaklak oluyor zaman
Bir gün batımının gözyaşları düşüyor
Yırtık hayaller albümlerine.
Kimseye yer kalmamış meğerse bu dünyada
Usul usul karlar yağmış görmemişiz, saçlarımıza
Destursuz giriyor artık rüzgar kapımızdan
Boşuna geçen zamanlardan bu, bize kalan.
Şimdi duygularım ağır yaralı
Yırtık hayatlar albümlerine baktıkça
Artık pembe panjurlu bir ev değil benim istediğim,
Gece ve gündüzlerim karışıyor bir garip duyguyla öyle.
Öyle işte;
Şimdi ben bir kumsalda yürüyorum
Hüzünler bırakarak gidiyorum bilmediğim bir yöne
Ayak izlerimi bırakıyorum kumlara
Kimse yok yanımda, berimde ötemde,
Kimse izlemiyor, kimse özlemiyor beni
Buzlu bir yağmur vuruyor yüzüme
Yüreğim üşüyor.
Işıkları söner bir gün yıldızların
Işıkları söner bir gün yüreğimin
Yalnız izleri kalır ömrümün
Yırtık hatıralar albümlerinde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder