21 Aralık 2020 Pazartesi

Niye ?



Dönencelerden aralık ortasındayız  

Bir yarımız hüzün, bir yarımız buruk  

Duygularımız çalınmış sanki, taşınmış ötelere  

Yıpranmış kalınmışlıklar durumunda belli ki  

Mahcup iç çekişmelerin sesi düşmekte gözlerimize, 

Bir kaçışın belki de resmini çiziyor tuvaller  

Uçuk kayboluşların bilinmezlerinde. 


Eğri büğrü ara yollardan geçiyoruz

Yıldızlar doğmaya gelmiyor bu gece

Boşuna uğraşmaktayız, yakıp döküp duruyoruz

Yüreğimdeki selvileri kökünden sökerek

Nedendir bilmiyoruz. 


Bölük pörçük yanıtlarla geçiştiriyoruz soruları

Yağmur yerine gözyaşları ıslatıyor toprağı,

Yaprakları dağıldı ilkin yaz bahçelerinin

Görünmez oldu çiçekleri o mahzun güllerin. 


Bu kadar sevişmeler niye biteviye

Bulut bulut çoğalmalar,

Hercailiğin saplantılarıyla ürperiyor yürekler

Fısıltı bahçelerindeki oğul veren arıların çabası niye

Uzaktaki düşlerin içinden kopup gelen bu umutlar

Yüreğimize usulca dokunuşları niye. 


Ağlamalar, suskun bakışlar, gülüşler haykırışlar

Kulağımıza fısıltıyla üflenen çığlıklar

Bilinmeyen uçsuz bucaksız çöllere kaçışlar niye. 


Ne zaman ay tutulsa

Ruhumda şimşekler çakıyor

Yüreğim tetikte sanki

Şuramda bir kıvılcım

Seni kendime katmaktan başka niyetim yoktu oysaki. 


Ne söylesem, ne yazsam, hangi şiiri okusam

Damıtılan hüzünlerle aralık kapılardan sızan

Ay oyunlarıyla oyalanıyor zihnimiz. 


Yüreğimin sarkaçlarını gere gere hesap soran bir yaşam

Naftalin kokusuna hasret bırakılan sandıklar nerde,

Nereye doğru yürüyoruz yolu, isyanımız neye

Kendi perdesinin gerisinde derine dalan gölgeler niye. 


Hep o siyah örtü kaplıyor yüreğimizi

Derin bir kuyu paçamızdan tutmuş, çekiyor derinliklere bizi

Avazımız çıktığınca bağırsak ne çare

Bu kayboluşlar, bu çığlıklar bu gözyaşları niye. 


Sırıtarak gidiyorlar dağların eteğinden, öteki diyarlara kuşlar

Yaşamak denen hengamenin içinde dolu dizgin yok oluşlar

Sonrasız bir anın içindeyiz şimdi

Çoğalmalar yaşıyor o sonrasızlıklar içinde

Bunca uğraş, bunca çaba bunca niye bu yorgunluklar. 


Büyütüyoruz uykusuzluğumuzu durmadan

Adını anmaktan korkuyoruz yok oluşların

Bulutların gölgesi bile, biraz mahmur, biraz kırılgan 

Bir şeyler söylemeden, bir şeyler hissediyoruz

Başka bir grilik var bak şu denizde, niye...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder