Saçım sakalım birbirine karışmış
Yavaş yavaş kabullenir oldum zamanı
Ne güzeldi eskilere dalıp, o şarkıyı dinlemek
Isıtırdı oysa içimizi yine kar tanelerine inat.
Gecenin bu vakti
Daha derin bir boşluk açıldı önümüzde
Güz yağmurları başladı
Rüzgarlar daha serin şimdi içimizde.
Belki unutulur bir gün tenlerin sıcaklığı uzaklardan
Kırıntı gibi küçük anlar artık yetmez bize
İçimizdeki yaraya tuz basıp çıkalım sabaha korkmadan
Kim bilir,
Dokunmayı özlediğimiz zamana ulaşırız, farkına varmadan.
En güzel şarkıları yine söyleyelim birlikte
Hiç ateşlere tutmadan yüreğimizi
Kalbimizdeki o sevgi tükenmeden
Elele birlikte, yürüyelim şafağa
Henüz vakit varken,
Yağmurlara yakalanmadan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder