Örselenmiş bir zamanın içindeyiz
İkimizde yaşlandık
Bu yüzdendir şiirlerim kırık biraz
Usulca sokul yanıma
Sarıl bana,
Daya başını omuzuma
Aynı şarkıyı dinleyelim yine seninle
Uzun zaman sonra bir radyodan.
Zamanın akışına bırakalım kendimizi
Ruhumuz bir köşede biz bir köşede
Susmalıyız belki de artık
Yürüyüp geçmeliyiz içimizdeki bizden,
Sırtımızı dayayıp yaşlı bir ağaca
Uslu bir nehir gibi akmalıyız
Soluksuz derin bir denize
Henüz vakit varken...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder