Ne çok şey kaybediyoruz biz

Bakın, neler kaybediyoruz her gün biz
Umudun ışıklı yurduna ulaşamıyoruz artık
Giriş kapısını bulamıyoruz mutlulukların  
Sığdıramıyoruz yüreğimize sevgileri,
Toprak kokusunu alamıyoruz
Derin derin çekerek içimize,
Unutalı çok oldu bizi mavi denizler 
Uçuramıyoruz rengarenk uçurtmalarımızı
Kirlendi gökyüzünün kandilleri, göremiyoruz renklerini
Soluk alamıyoruz, gülümseyemiyoruz
Gölgeler biriktiriyoruz uzun acılar bırakarak
Paylaşamıyoruz bizim sandığımız bu evreni
Sonra;
"Ve nasıl alışıyoruz hiç bir şey olmamış gibi
Devam ediyoruz yaşamaya"...