Yıkıldı bozgun akşamların birinde
Şeffaf bir sevdaya kapıldığını sandığım yüreğim
Elimden kopup uzaklara kaçıyor benden
Öfkeli, belki de bir denizin dalgalarına kapılarak.
Alnımda bir fırtına ,yüreğimde çöl yelleri
Sarmıştım dağ yoluna deniz ötelerinin aşklarını
Daracık bir gökyüzü, duvarlarını yıkıyor göğsümün
İç denizim hazırlanıyor yolculuğa,
Başıboş bırakarak
Kanı çekiliyor damarlarımın
Bedelini ödemem lazım yaptığım yanlışlıkların
Gitmem lazim,
Bir sevdayı yaşanmadı saymam lazım
Belki de bu şehri terkedip kafamdan atmam lazım
Unutmam lazım, senin olduğun öteleri.
Dünün kara dumanlarından sıyrılıp gelen
Gözlerim kömürleşmiş iki dipsiz bir kuyu
Siluetin kaçıyor gözlerimden
Rahatsızlık veriyor artık sığ kahkahaların bana
Nerden peydahladı böyle sevdalar
Sanki yalan söylüyor bu aşklar bana.
Ey gövdemde çiçeklenen zamansız sevdam
Bazı gecelerin sabahı yoktur
Bazı gidişlerin dönüşü,
Biliyorum, yıldızlar uğul uğuldu
Bu gece düşlerken seni
Kim kuşlarını ürküttü yüreğimin,
Günü yontarcasına damla damla düştü gözyaşlarım
Başedilmez saatlerin ruhunu çizdim belleğime
Bumeranglar içinde kala kala
Vurup gitmem lazım kendimi bir başıma
Gitmem lazım,
Unutmam lazım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder