Ölü kuslar mezarlığı

İnceden bir hüzün yalıyor  

Ömrün geçkin bahçelerini
Sancılı kalbim  
Uzak bir iklimin akşamından sabaha
Deli gibi çırpınıp duruyor
Duymuyor sesimi
Odamın durakları arasında ruhum. 

Sanki bedenim sürgülü bir kapı
Ateşten bir gömlek giymişim
Kötücül ihanetlerle dolu ağır bir çığlık
Sarıyor bedenimi.

Maviler soluk ufukta
Göksüz bir mavi çığlığı
Yalnız bir baykuş feryadı
Gönlümün derin kuyusunda.

Bir kıyamet geçidi
Vücutsuz bir dağ
Avuçlarımdan kayan
Bir su damlası kalmadı
Gökyüzünün eteğinden düşen.

Sığ sularında kayboluyorum
Sırsız düş dünyamın
Issızlığın kuşatması başlıyor
Hırçınca kıyılarıma vuran.

İçim devşirilmiş zifiri bir karanlık
Göğsümde kuşların kanadı
Ölü kuşlar mezarlığı ruhum...