Alısamadım

Sensiz ne işim vardı ki bu şehirde  

Isıtmıyor beni yüreğim, 

Bedenim titriyor  

Hep sende durdu bu yürek, 

Beceremedim  

Vazgeçemedim bir türlü, 

Alışamadım bu şehre  

Gidemedim ne çare. 

Bak yine  

Bir burgu gibi kendini deliyor

Kalbim hep kanamakta

Salınıp durmakta bir sarkaç 

Vuruyor yüreğimin duvarlarına,

Ruhumun en ücrasında

Bitkin düşmüş baharlar var

Alışkın değilim be gülüm

Alışamadım,

Bedenim yorgun,hayat zorladı beni

Bu şehre,

Sarıp sarmalayamadım yüreğimi istediğimce

Herşeyden vazgeçtimde

Senden vazgeçemedim bir türlü.  

Ah be yüreğim,

Kuş olamadım, uçamadım

İliklerime kadar sızlıyor içim, zehir zemberek

Bir dokunsan,

Ben hep sarı beyaz kaldım

Güz ve kış gibi

Hiç uğramadı bana baharlar,

Akrep ve yelkovanı takıldı kaldı sana saatlerin

Alışamadım, alışamadım sensizliğe. 

Tam onikiden vurur yokluğun, her gece yarısı

Düşler kurarım anılar içinde saklanmış,

Ama ne önemi var ki

Bazende bir sevdanın günahı var üzerimde

Bunu biliyorum. 

Uzanır gökyüzünden alırım alnımı

Yağmurlar dindi, gün doğmakta yine sancılı,

İz bırakmadan giden gidene bu şehirden

Beklemede duran benim,

Alışamadım sensizliğe

Sensiz yaşamaya hazır değilim hala,

Seni çok özlesemde

Çünkü yaşayacağım payıma düşeni galiba

Bu şehirde...