Yarda kalır kimileyin bizi bırakıp giden aşklar
Bırakıp giden umutlar yarıda kalır.
Yıkıldı suskun kentin uçurtmaları yokluğunda
Yanıp sönüyor biriken bir ayrılığa bir yalnızlığa karışan özlemlerin
Tamamlanmamış şiirlerimi savuruyorum ateş fırtınalarına
Darmadağın olmuş sayısız öykülerden sıyrılarak
Gözlerine baktığım zamanlardaki gitmelerin yarıda kaldı.
Seviyordum senin süslediğin yalanları
Ağlamalarını seviyordum senin, küsmelerini
Kirpiklerin dokundukça tenime
Yüreğimi kelepçeliyordu dokunuşların kırmızı utangaçlıklara
Gecenin dehlizlerine dalardı düşlerim bir şeycik demeden
Uykularım kaybolurdu, içimde baş edilmez volkanik patlamalarla.
İnfilak ediyor tüm imgeler şimdi bir avuç sözcükle
Şiir yazmaya gücüm yok biliyor musun senin için bu akşam
Bir daha, bir daha deniyorum, başladığı gibi bitiyor
Sesini törpülüyor kelimelerin, kendi sesiyle yamanan imgeler,
Yarıda kaldı anlamsızlıklara sığınan şiirlerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder