11 Eylül 2020 Cuma

Beni çagırıyorlar


Şafağın doğduğu yerden yükseliyorlar  
Deniz kuşları beni çağırıyorlar  
Durgun bir denize eski bir tekneye, 
Sonra sıyrılıp çıkıyor güneş bulutlardan  
Keskin poyrazlar estirerek kuzey batıdan.  

Bir tuhaf oluyor içim  
Yakıyor içimi yokluğun  
Tutup öpüyorum, okşuyorum kanatlarını martıların  
Derin bir sızı kaplıyor içimi, alev alev  
Anılar depreşiyor birden  
Sensiz, birazda sen anlasana 
Sen neden duymazsın beni
Senin varlığın var içimde seni kucaklayan
Bu eski teknede, tam orta yerinde...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder