13 Eylül 2020 Pazar

Eylülün Vedası I

Tül perdeleri iner artık mevsimin  
Anılar geçer birer birer önümden, 
Bir sarı resim çizerken gözlerim  
Öğütür bütün renkleri, Eylül giderken. 

Uzak bahar çiçekleri kururken avuçlarımda  
Ilık bir buse kondurur anlıma rüzgar, 
Yağmurda; 
Pencerelere vuran son yapraklar 
Acılı bir keman sesine karışarak
Sarı izler bırakır gider dudaklarımda...

Ve ....
Aysız gecelerde,
Bazen hiç bir şey söylemeden geçer gider
Eylül,
Hüzünlü bir veda ile bize...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder