Ay Karanlık Yine Bu Gece

Ay karanlık bir gece

Senli rüyalarımdan uyandım 

Kuytu bir mahallenin ömür sokağında,

Bu baharda cemreler düşmedi payıma yine bu sabah

Gündoğomunu gözlerinden

Güneşi bahardan koparmış habersiz

Boşunaymış saklamaya çalıştığım çiçekler

Yazda bitmiş meğer,

Güz serinliğinin durgun sularına karışan

Hazin bir Eylül, bir tutam kül yığını

Yeşil yerine

İnce bir sızı yüreğim, 

Seni arıyorum. 

İmkansızlıkları hiç yaşamamıştık seninle

Ömür eskitmiştik, yıllar eskitmiştik

Gölgeler uzardı uzar giderdi içimizden

Bir umut var ya, bir umut var derdik hep

Derdik ya,

Sen yürürdün rüzgar yürürdü

Sabahlar sığmaz olurdu gözlerine uyandığında

Eski bir anıyıyı hatırlatır gibiydi söylediğin şarkılar hep

Ay karanlık

Kırmızı ve mavi,

Kırdığımız bir dal

Yanlışımız olmadı vedalara hiç

Ama gittin, gittin bir gece vakti

Yağmurlu bir gecede

Ay uykudayken

Bir gemisiz rıhtımdan.  

Bir rüzgar vurur yüzüme

Toplarım yüreğimi

Hadi demir al

Hadi yelkenlerini aç yüreğim

Duman yada sis farketmez 

Uzanalım yollara

Masalsız bir limandan bir koya gidelim

Rüzgar ters esiyor deniz kararsız

İçte bir bir çırpınıyor yüzün orda

Arka odasında suların,

Avuçlarımda ellerinin serinliği

Uzak sesler, yol yorgunu düşler düştü şimdi payıma

Biraz mavi, biraz esmer yüzlü

Özlem düştü

Ay karanlık

Ay karanlık 

Yine bu gece...