Suçumuz Neydi ki?

Çok uzaklarda kaldı gülümsemem

Çalışan, duyan, aşık olan yanlarım

Anılar, hayaller ve emekler,

Kavgam bitmedi ama, hala hayatla

Bıçak sırtı bir zaman ciğerime çekilmiş

Sürekli bir kar ikliminde

Yüreğimde buz yangını sokaklar

İçimi kanatmakta.  

Utangaç şafakların

Durmadı yine yağmurların gözyaşları,

Dikenlerle çevrili dirliksiz düşlerim

Saklambaç oyunlarıyla gizleniyor

Yatalak aynalara düşen yüzlerim. 

Hani derler ya;

Bir kalbi sevelim derken

Yüzlerce kalbi ziyan ettik bilmeden

Fırtınalara yakalandık, bir yanımız eksik

Ömür göçük üstüne göçük

Kumdan kuleler kurarak

Nice yılları boşu boşuna

Tükettikçe tükettik.    

Hayat bu,

Sen kapatırsın gönül kapılarını

Tutunmaya çalışırsın toprağa

Kol gezer bataklıklarda bir bakmışsın

Ömrün,

Altüst olur düşlerin, yıkıla döküle

Tutunamazsın.  

Yağmurlarda çırılçıplak ağlamaklı

Tepeden tırnağa içime yağmakta

Güloyası yırtık gözlerim. 

Ağır geliyor bana 

Yoruluyor yüreğimde sakladığım sevdam

Yoruluyor,

İşte en zoruda bu ya

Avazım çıktıkça bağırsam ne çare.  

Kaç mevsim geçti üstünden bu sevdanın

Geceyi dövmekte hüzünler artık

Günü kızıla boyuyan akşamlar

Gündüzler mi kısaldı bilmem

Acılara yer arıyorum,

Masada bir bardak çay

Soluklanıyorum bazen

Birkaç satır karalayıp

Bitti diyor, seni anlattığım şiirler,

Bir ses bozuyor

Dudağımda acı bir tortu bırakan bir ses

İşte yine batıyor içime sinsi sinsi

Boğazımda düğümlenen

Kendimce söylediğim türküler.  

Doğmayacak güneşlere ketum ışıklar taktım

Herkese gülümsedim içim kan ağlarken

Iskalamışım meğer hayatı, 

Farkında değilmişim

Aldanmışım gölge oyunlarıyla 

Dönüyorum tekrar başa, 

Terar başa dönüyorum. 

İçmek istedim, bir daha içmek

İncinmesin diye bir avuç su

Suçumuz neydi ki

Sadece gelmişiz bu dünyaya

Bir diken acısı gibi tırpanlıyor

Hayat içimizi hala. 

Şimdi o yer tanıyor artık beni

Kimse bilmez bendeki saklı seni

Başucumda durmadan erimekte bir mum

Ömrümün duraçları arasında

Erimekte hızla...