Yaz geçti
Yüreğimizi deldi de geçti
Örselenmiş ilişkiler içinde iki yürek
Güz yaprakları gibi savrulmakta
Vurmuyor eskisi gibi güneş
Isıtmıyor içimizi,
En sızlayan, en çok acıtan yerinden
Tuz bastık yaralı yüreklerimize ikimizde,
Gizli gizli ağladık
Yalnızlıklarımızla
Issızlıklarımızla başbaşa kalarak,
Ne yana dönsek, nereye gitsek
Uyutmuyor bizi yine bu yürek
Gönlümüz yorgun
Gizlemiyor
Bırakmıyor yakamızı bu ayrılık
Takıldıkça takılıyor gözlerimiz
Derin bir kuytuya
Avare bir kasnak gibi
Yığılıp kalıyor yüreğimiz
Oracıkta bir uykuya.
Ruhumuzu rüzgara verdik
Savurduk yüreğimizin küllerini dört bir yana
Taşıyamadık yine kalbimizi uzak diyarlara
Ayrı ayrı,
Kopmak istedik, kopamadık bir türlü.
Bir şeyler akıyor sandık içimizde
Sevda tohumlarının dibine ılık ılık yeniden
Hayale dalamışız meğer bir türlü uyanamadık
Salamadık yine gökyüzüne gece kuşlarını
Dilimiz tutuldu konuşamadık, neden
Çöle taşıdık yüreğimizi bu sefer
Ne gün kaldı içimizde güneşten geriye
Nede bir yığın küllenmemiş düş
Geçmişi sildik çoktan birlikte içimizden
Ölü iki yüreği bırakır gibi bıraktık
Ayışığını beklemeden
Tülü açılmamış avare şafaklara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder