Deniz, Mehtap ve Gözlerin.

Nasıl da değişti birden, içimde fırtınalar koparmakta olan sevdan 

Yaralı zamanların çiçeğini okşar gibi, gök mavisi gözlerin 

O içten sımsıcak gülüşlerin, o efsunlu çiğin ıslak kirpiklerinde saklı kokusu hala 

Yürek yangınlarından kaçar gibi, göğsümü sıkıştırmakta nefesin.  

Senin için uzanıyor ellerim yıldızlara, bir duygu sarmalayıp içimi

Sonra, başlar hep yalım yalım sarsıntılar, yakamozlarda yüzün

Damla damla sanki, içimi delen bir fısıltı dolaşıyor yüreğimde. 

Martılar gibi sırılsıklam, elimden tutup ötelere kaçışan

Gözlerin hatırlatıyor bana deniz kuşlarını çağırır gibi

Devinip duran garip bir telaş var içimde

Bir vurgun bu sevda, bir yağmur iniyor yüreğime gökyüzü eteğinden. 

Bir köşede yalnız günahsız uykulardayken mehtap

Fırtınalı bir deniz

Aklım almıyor bir türlü, çılgınlık bu biliyorum

Aşkın en güzel şarkısını dokuyor dudaklarıma dudakların. 

Öylesine sessiz, öylesine nefessiz durgun bir deniz gözlerin

Derin tatlı bir sızı kaplar birden içimi

Dolunay gecesinin öteki ucundan, göz bebeklerime uzanmakta gözlerin,

Sarıp sarmalıyor usul usul beni mehtap ve deniz.  

Yıldızlı gecelere sığınırken, içiyorum o kıpkırmızı şaraptan

Nasıl da çıldırıyor dalgalar mavi titreyişlerle mehtaba bakaraktan

Nasıl da mayalanıyor pırıl pırıl çıplaklığı ile

Suyun aynasına vuran gözlerin/yüzün. 

Aşktı ufuk ötelerinden mehtaba sarkan gözlerin

Ay öpüşmekte köpüklü denizin altında dalgalarla şimdi

Bir rüya mıydı yoksa bu, gözlerine yaptığım yolculuk

Bir rüya mıydı bu

Bilmiyorum...