Hiçligin Karsı Kıyısı

Vakitsiz yağmurlar yağmakta 

Zamanın eli değdi, ıslandı yine gözlerim 

Güz dilinden, güze açılan pencerelerden, 

Gri bir serap batıyor gözlerime kül rengi 

Silip süpürmekte ortalığı,dumanı derinlere sızan 

Fazla eşeledim galiba bir yangının külünü, kanadı 

Birşeyler yıkılıyor, bir anı sarmalıyor içimi sinsice 

Gövdem deliniyor  şarap kadehlerinde acı acı. 

Oylumlu düşlerimden ıramış gibi hayalin

Mor buselerin izleri kırılgan hala dudaklarımda. 

Ne fırtınalar, ne yağmurlar görmüştü oysa bu yürek

Uçsuz bucaksız bir gecenin sabrına sığınmıştık 

Yıldızları parlatarak,

Öyle bedeller ödüyorum ki şimdi

Eşlik ediyor yanan yüreğime ıssızlığın sesi. 

Kaçmaya çalıştım kaçamadım düşlerimden

Nereye gitsem hep yanımdaydın

Ellerin gezinmekte sanki, yağmur damlası gibi dudaklarımda,

Dayanılmaz bir acının pençesinde

Dokunuyor yüreğime, tanıdığım o yara kanıyor yine

İliklerime kadar işlemekte hayalin. 

Uzaktaki, yakındaki tüm anıları toplayarak

Yakıp kül ettim, yarını olmayan zamanların saatlerini

Yarını düş edemedim

Kadehler tokuşturuyorum, 

Kırılıp dökülmekte aynalar. 

Canım daralıyor

Uykusuz sığ derinliklerde vurgun yedi yüreğim

Toplarım çılgın bir denizin sularını

Uzun uzun gövdeme akıtarak

Sineme çekilirim.

Aykırı sularda başlar şimdi içime yolculuğum

Derinden derinden nefes alır göğsüm

Burnumdan solurum

Yüzerim düşe kalka, dalgaları kucaklayarak 

Hiçliğin karşı kıyısına, 

Yüreğimle...