İçimdeki O Meçhul Deniz

Bir suskunluk var güneşin battığı yerde

Göç yollarının gölgesini hazırlıyor sanki bakışların

Uzak iklimlerden sarı zamanlardan gelen

Ilık ve içli rüzgarların getirdiği

Bir hüzün türküsü dinliyor 

İçimdeki o meçhul deniz. 

Ruhum çekildi, yenik düşlerin yatağına gömülerek

Kaç gecedir uykusuz, hep o siyah örtü kaplıyor üstümü

Öyle kazılı duruyor ki adın, içimde çöreklenen o derin gülüşün

Bir şeyler akıyor ılık ılık dokunuyor yüreğimin bir yerine

Fırtınalı bir denizde gömülü, o kutsal aşkın demi yine. 

İzini süremedim bir türlü, kanıma işliyor, beni deli ediyor gidişin

Dalgalı bir ay sularda, bir şeyleri eksik bu gökyüzünün

Kurudu kavruldu yatağında, kızgın sular

Uykuya yatırmışım sarıp sarmalayıp, kucaklar dolusu hüznü

Güz esintilerini doğuran şafaklarda arıyorum rengini gözlerinin.  

Çekildi gül kokulu ırmakların suları,sıyrılıp koynumdan

Derin bir kızıllıkta kuşanıp sevdayı göçüp gitti

Beyaz zambaklar ülkesine kuşlar. 

Adın yazılı gövdemde, bir masal düşüyor öptüğün yere

Nereden tutsam, nereden başlasam

Yıpranan yüreğimin yırtıldığı yerde

Sızlıyor içimdeki titremeler, bulaşıyor dudaklarıma mayhoş tatlar. 

Gölgeler yok, soluğum yetersiz serinlemeye

Bir derin boşluk açılmakta içimdeki o mechul denizde

Geceler kırılır, üşümüş baharlar bırakırım ardından

Acılara tutunarak yaşarım, artık sen yoksun

Sen yoksun

İçimdeki o suskun, o meçhul denizde...