Yollara düşüyorum bir diken sızısı gibi yüreğimle

Bir yol hikayesi arıyor şiirlerim, köşe bucak kaçışan imgeler arasında

Her gece yeniden başlıyor sayıklamalarım

Ben yine o mavi şafağı bekliyorum, beni uzağa taşıyan şiirlerimle. 

Bakir umutların ötesinde yüreğimi kelepçeleyen, dokunuşlara uzanıyorum

Kuşları havalanmış bir bozkıra

Bütün sözcükleri yolluyorum, sabahı beklemeden. 

Yağmurlarla dalaş, ıslanmış tümceler araklıyorum

Vuruyor beni suları yutan yalnızlıklara, serin iklimlere

Yıldız tarlalarına, bambaşka bir yolculuğa akıyorum

Bir fırtınanın içinden kaçıp, bir başka fırtınaya yakalanıyorum,

Üşüdüğümü hissediyorum bir çocuğun hüzünlü gözlerinde. 

Bir başka baharlardan, sevdalardan harfler dileniyorum

Başlangıçlara dönüyorum, bazen başlangıcın başlangıcına

Şiirler öyküler yazmak istiyorum birkaç sözcükle seni anlatan

Koparıp koparıp buruşturup atıyorum sayfaları, köşe başlarına

Hiçbir çatlağı doldurmuyor, öteki günlere muhtaç kalıyor gün

Adresini arıyor yeşil gözlü turuncu dağların arasında imgeler. 

Sarı şarkılar söyleyen sonbaharda, kurumuş yapraklar arasında

Ayıklamaya çalışıyorum yavaş yavaş bu akşam, şiirlerimi

Düşe kalka gereksiz bir imlayı yok etmek için didinip duruyorum

Bir daha bir daha anlamsızlıklara sığınıyor şiirlerim. 

Öyle bir çemberim işte, dönüp dolanıyorum kısır döngüler içinde

Yatalak aynalara düşüyor yüzüm

Yoruldum, anlımda burukluk, gözlerimde toz bulutları,

Kimden ödünç alırım bilmem tümceleri

Hikayesini arayan şiirlerime...

Unutulmaya yüz tutmuş bir eski resim gibi albümlerden

Belki yüzyıllar öncesinden geliyorum 

Yorgun bir yüzle sana,

Sonu olmayan çok yollar eskittim

Ne mücadelelerden geçtim, savaştım bilinmezliklerle

Erittim yarını olmayan saatleri, yıllarca süren

Zemherilerde kavruldum, sürüyerek götürdüm yorgunluğumu ötelere. 

Havuz problemi gibiydi hayatım

Toplayıp çıkarıyorum, çarpıp bölüyorum 

Bir türlü dolduramıyordum içini,

Yorgunluk kalıyor sadece içinden çıkamadığım

Teğet geçiyor yüreğimden sevda,

Bir kirişle ikiye bölünüyor kalbim, acılarıyla, yaralarıyla. 

Bir yol seçmişim kendime,

Yaşamalıymışım, kırık dökük ne varsa

Kabullenmeli miyim yoksa yorgunluğumu, kaybettiklerimle birlikte. 

Gelip geçenler oldu hayatımdan, nereye gittiğimi sormayan

Yalnızlığımı paylaşmak ister belki, içimden geçenleri diye,

Bir sen kaldın halimden anlayan, ama çok uzaklardasın. 

Sana gelmek istiyorum, içimde büyüterek beslediğim sevdalarla

Hayal ederek, çok istediğim hayatı yorgun yüreğimle. 

Uzaktaki, yakındaki tüm anıları toplayıp.

Ama;

Ayaklarım tutuluyor, parmak uçlarımda dikenler, koşamıyorum

Uzaktan geliyorum biliyorsun, çok yorgunum...

Tüm perdelerini açsan da dünyanın 

Boşuna;

Çok geç artık,

Onu bulamayacaksın bir daha 

O alışılmamış güzelliğini Eylül'ün...

Bu kadar uzaklardan gelen nedir ?

Yaslı bir ırmak gibi kendine akan

Hüzünleri büyüterek gelen,

Bir yığın anılar mıdır yoksa adı konulmamış ?

Sızlanıp duran o hüzün tüten bacalardan,

Kayıp yıldızlar gibi, karanlık yerlerden gelen

Bu kadar uzaklardan gelen nedir 

Ağıt gibi, türkü gibi acılarla beslenen,

Bilmediğimiz, bilemediğimiz

İçimizi sızlatan,

Nedir ?

İşte koca bir yaz bitti,

Eylül'ü hiç gelmeyecek sanmıştım oysa

Rüzgarları, yağmurları

Kurumuş yaprakları bana bırakıp gittin !

Şimdi sararmış bir yaprak gibiyim, Eylül'de

Kim bilir belki gelirim sana yine de

Rüzgarların kanatlarına tutunarak

Düşerim yanına sessizce...

Bir sen bilirsin bir de ben

Su olduk, nehir olduk senle

Okyanusa karıştık birlikte.

Başaklar ha doğdu, ha doğacak

Güneş doldururken gözlerimizi,

Bak ellerimiz yan yana yine

Nasılda besliyoruz yazdan kalan sevdaları

Şuracığa, tam benliğimizin onayladığı yerde

Yüreğimizde...