25 Ekim 2021 Pazartesi

Mor Salkımlı Sokak




Ebemkuşaklı yaz yağmurlarıydı 

Mor salkımlı 

Köhne evlerin duvarlarından sarkan 

Çiçeklere yağan bir yağmurdu dilediğim,

Zamanın eli değdi yaktı yine beni

Bir yangın büyümekte içimde

İliklerime kadar işleyen şiddetli bir sancı

Yüreğimde, birde içimin içinde sen olan. 


Mor salkımlı bu sokak

Eskilerden bir anıyı hatırlatır gibiydi bana,

İsmi bende saklı bir kız sevmiştim

Biraz buruk, biraz çocukluğumdan kalan

Mor çiçekler dizilirdi 

İncinmesin diye yollarına tek tek

Usul usul durulan yüzümde uçuk bir gülümseme

Şimdi yalnızca kendimi seyrediyorum


Belki de çoktan gitmiştir o kadın 

Şimdi buralardan uzaklara. 

Kokuyor çocukluğumun ötesinden gelen düşün

Durgun bir denize bakar gibi bakıyordun

Gök mavisi gözlerinle gülümsüyordun 

Mor salkımlı bu sokağın öteki ucundan bana. 


Dayadım sırtımı duvara, gözlerimi kapadım

Tatlı bir fısıltı kulaklarımın çevresinde

Mor salkımlar damlıyor sokağın parmaklarından. 


Çarpan yürek benim yüreğim

Kim uzak, kim yakın bilmiyorum,

Savrulup giden 

Deli gibi vuran bir zaman

Belki bir gün, kim bilir belki

Öpersin beni yine aynı samimiyetle

Belki o çocuksu hallerinle yine

Yanağıma dokunursun, tıpkı eskisi gibi dudaklarınla.  


Mor salkımlı sokağın bir çiçeğini seviyorum

Koparıp bastırıp göğsümün üstüne elimle

Mor kokan nefesiyle bir rüzgar geçiyor 

Yüreğimin içinden, içimin tam orta yerinde eğilen. 


Sen yoktun, sen gittin artık bu sokaklardan

Uzattım kollarımı sarmaşıklar gibi

Ve anılar beni geri çağırıyor sen olmadan

Bir kez daha sensiz

El değmemiş çiçeklere düş saracağım belkide. 


Yaşlı bir çınar gibiyim şimdi

Olmayan seni özlüyorum, olmayan beni

Hangi sokağı adımladıysam

Sana uzanmış sanki, bu mor salkımlı çiçekler,

Usul usul yağan bir yağmur


Öksüz anıların yüzleri, karanlık şimdi soluğu

Hadi çocukluğumun ellerinden tut beni

Orada kal yine, içimin sıcaklığına dalda kal .

Öksüz kalmış yürek çarpıntılarım

Dağlanıyor suyun aynasına vuran mor sırları

Bir şiir mayalanıyor kendiliğinden moraran dudaklarımda

Son sürgünün ucundan süzülerek nasıl da kayıp gidiyor

Ayaklarıma düşüyor yaprak yaprak mor salkımlı çiçekler. 


Yürüyüp geçmeliyim bu sokağı

Gözlerimde.çırpınan hayal perdesini yırtıp

Mevsim sonbahar malum ya

Bu nedenledir kaybolmuşluğum. 

Bu nedenledir sessizliğim

Bu nedenledir yalnızlığım...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder