Güz sofrası

Bulanık yağmurlar yağıyor göğün kapısından  

Yaprağı buz tutmuş güz ağaçlarına  

Kendi türküsünü söylüyor kuşlar  

Tutunacak bir dal arayarak. 

Çiçekleri solan güz avlularından  

Mavi bir yol arıyorum ayaklarımı basacak  

Yıldızlar bekliyorum bir dolunay gecesinde

Baharın sofrasını kurmak için,

Gökyüzü ormanlarına akıyorum kendimce.

Karışık kuş sürülerine karışmış

Avare bulutlar arıyorum

Yağmurlara saklanmış

Bir su damlası eteğinde, o tılsımlı renkleri.

Gelip geçiyorum kapılarından, güz sofralarının 

Sarı elbiseler dikiyorum, Yaz ırmaklarının derin yataklarına 

Fırtınası dinmeyen dağlardan geçiyorum

Gökyüzüne yağan yağmura yakın. 

Bir bir sararıyor yeşile boyalı bahçelerim

Ay ışığı vuruyor  ahşap penceremden,

Soğuk rüzgarlar konuyor şakaklarıma 

Süzülerek avlusundan yüreğimin

Güz sofralarını kuruyorum şimdi zaman treninin...