Umut yolculugu

Umut yolculuğu bir gözyaşının adıdır  
Yüreğe küller serpilir, korlar üstüne  
Bir çığ gibi kopar, sanki her şey üzerine  
Uçurumdan dönersin, dönmeye çalışırsın, 
Dipsiz bir kuyuya düşer gibi  
İçinde ürpertiler artar gittikçe senin. 

Yıllardır süren bir savaştan çıkmış gibi  
Bir dost eli beklersin yaralarını saracak, 
Yitik bir şehrin enkazına dönen dünyada  
Bir küçük çocuğun acı çığlığı  
Duyamazsın duymazsın, 
Göremezsin. 
Yıkılır dağlar üstüne ,kalırsın altında
İliklerine kadar çaresiz beklersin bazen,
Bir umut,
Bir umuda yolculuk başlar
Gecelerin sabrına sığınarak
Kozasını ören bir ipek böceği gibi.

El sallarsın geçmişin hayallerine
Yolum bu dersin ,çıkarsın umut yolculuğuna
Dönersin yüzünü yeniden ufka
Yeni doğan güneşe yıldızlar ve aya,
Bozkırların yeşiline
Yıldızlarla parlatmak için geceyi,
Sarıp sarmalarsın solmuş çiçekleri
Ve...
Yeniden çıkarsın yollara.

Güneşi battığı yerden
Çıkarıp asmalıyız tekrar,
Açmalıyız gözlerimizi yeni şafaklara,
Bulmalıyız,
Fırtınaların bizden alıp götürdüklerini,
Dipsiz ve uçsuz bucaksız
Bir mavinin ortasında
Engin bir denizde yol alıp
Çıkmalıyız umut yolculuğuna pupa yelken...