Uzaktaki düşlerin içinden
Kopup geliyorduk gecelerden
Ay utanıp, saklanıyordu
Karanlığa bulanıp geçip ötelerden
Sıcaktı gece
Yakıyordu ağlamaklı bir ses karanlığın nefesini
Bir şarkı kulaklara fısıldanan
Tanıdık hüzzam bir şarkı
Büyülü o iki kelime,
Ben susuyordum.
İşte:
Soluğun bittiği yer burası,
Kendi penceresinin gerisinde duran
Ay tutuluyordu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder