Selviler altında uyurken
Bir güneş sızar aralık kapılardan
Bir rüzgar kopup gelen
Ve bin bir ömre değen dokunuşlar.
Sularıyla akarım ırmakların
Gökyüzünü taşırım yüreğime
Sessizliğin avlusunda
Kalp ortağını arayan.
Serinliği geçer gelirken su sesinin
Damla damla çise bir yağmur
Üfürür ıslığını ince diliyle
Islatır yanaklarımı
Gölgesinde selvilerin.
Uzak bir iklimin ateşini
Akşamdan sabahlara taşır
Çırpınarak heyecanla kalbim
Gökyüzüne ulaşır.
Ağır ağır eğiliyor selviler
Gökyüzünün gökçelerinde
Kuşlar kanat çırpıyor,
Sol yanım çiçek bahçesi.
Yüzüm suların gölgesi
Aşkın kurak ikliminde,
Selvilere karışıp
Yağmur mu olsam
Göğsümde şaha kalkan
Duru bir küheylan mı olsam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder