Efkarlandırıyor yine beni inceden inceye
Mor sevdaları kuşanmış
Yağmurlarda nilüferler,
Kokusunu çekiyorum içime
Delirtiyorlar beni bir kez daha
Bir kez daha
Bırakıyorum yüreğimi usulca
Ellerimin dokunduğu çiçeklere
Şevkatle.
Yağmurlu kül rengi bir sabah
Sakin göllerin kuğusu
Dolaşıp duruyor bir gezgin gibi
Sanki damarlarımda
Açmış gözlerini yeni güne nilüferler,
Yoğun bir buğu
Bir yerden biryere gider gibi durmadan
Uzun sulara akıyorlardı sanki
Körük gibi soluyarak, içime içime.
Huysuz sabahların sessizliğinden uzak
İnatçı, güzel ve ağırbaşlı bir çiçek
Mışıl mışıl uykulardan uyanmış
Biraz narin, biraz mahzun
Islak gülümseyişleriyle
Fısıltılar halinde
Öpüşüyorlardı yağmur damlalarıyla
Bir aşık gibi durmadan
Derin bir sessizliğe gömülüyor
Debelenip duruyor kendince yüreğim
Bir garip boşluk oluşuyor içimde şimdi
Durgun sulardan arıtılmış
Derin bir nehir geçiyor içimden
Nilüferler gibi
Efsunlu çiçekli bir bahçe
Suları benek benek.
Yağmur düşerken sulara
Çırpınıp durmakta nilüferler
Yaprak yaprak
Sanki gözlerinin perdesi delinecekmiş gibi
Uzun düşlerinden uyanarak
Soluklanıyor nefesleri
Bir köşeye sinmiş gibi şimdi
Uykularda okşar gibi
Büyüyorlar avuçlarımda
Mor sevdaları kuşanarak
Tıpkı sen gibi
Sen gibi
Ben gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder