Susmak

Uğultular tutuşmakta en zorlusundan sol yanımda  

Kapkara bir gecenin sesinde sustukça  

Gölgeler dokunuyor yüreğime, dokunuyor sinsice, 

Hiç beklemediğim bir anda donanan  

Geniş anlamlı sözcüklerle dolaşıyorum  

Korkuyorum aynı devingenliklere saplanmaktan.  

Ne kadar zor sancılı bu anaforlar içinde savrulmak

Bir şeyler geçiyor içimden sanki şimdi

Vurgun yedikçe derinlere dalıyor ruhum

Onarmaya çalışıyorum hep kendimi oysa,

Aralıyorum doymak bilmeyen yüreğimi

Yetiyor derken bunca şeyler bana

Yetmiyor bazı sözcükler yetmiyor derdimi anlatmaya sana. 

Hiçmişim oysa hiçmişim bilemedim, bunca suskunluklar içinde

Acıyarak bakma bana öyle ne olur

Gidip gelen yorgun düşler var dalga dalga us'uma çarpan,

Bulmuşum bir kere seni bir kere daha

Bırakma bu hiçlikler içinde beni

Susma, dokun bana, dokun bu suskun yüreğime...