Ögretmen

Sende uyandım, senden haber aldım, yaşamın gizemlerinden  

Sisli mesafelerle dolu bir boşluğu doldurdun  

Boncuk boncuk harfleri, heceleri bir araya getirerek, 

Bölü çizgisinden, değişimleri paylaşmayı öğrettin bize  

Soru işaretlerinden, değişmeyen ezberlerden kurtardın  

İki nokta üst üste koyarak, 

Dilden, gönülden, sevgiden bahsettin  

Dizi dizi sözcüklerle, 

Buğulu çerçevelerden, mahzun resimlerden çıkarak.  

Tepeden tırnağa yonttun, ruhtaki erimeyen buzları

Suskunların dili oldun bir virgül koyarak

Gül açtırdın yüreklerde, sonsuzluğun bittiğini sandığımız yerde

Sevmeyi- sevgiyi, gönül çelen sancılarını öğrettin bize

Yaşam sularında eğirdin bizi,

Bilinç problemleri  çözerek, gram gram azaltıp çoğaltarak,

Gece gündüz demeden bir çoban ateşi yaktın zihinlere

Alacakaranlıklardan kaçırarak bizleri. 

Senden aldı bu eller zerresi bile okunmayan

Okşayışların yumuşaklığını, şevkatini

Ötelerde düş ve yaşam arasında kalan  gerçekleri.

Bulut oldun yağmur olup yağdın üzerimize

Orman olduk, nefes aldık, nefes verdik sayenizde geleceğimize. 

Yine;

Bir dokunuşun başlasa tenimize birden 

O yüreğimizdeki sular donmadan yeniden.