Hayat hep rengarenk basamaklarla süslü değil yavrucağım
Sonra renkler değişecek yavaş yavaş
Yitirecek canlılığını,
Yokuşlara sürecekler seni, engeller koyacaklar
Okyanuslardan büyük, dalgalarla mücadele edeceksin
Uzun bir maraton başlayacak, ışığa koşar gibi koşacaksın,
Yenik çıkacaksın bazen, bitmeden kaybedilen.
Bazen sessizlik içinde ağlayacaksın
Bazen güleceksin şen kahkahalarla
İçinde yalnızlıklar birikecek bazen
Ağır bir yük altında ezilecek omuzların
Ansızın sıkışıp kaybolacaksın çocuğum
Bazı kör kuyulardan gelen seslerden umut ararken.
Yine bir çiçek arayacaksın güz bahçelerinde
Evreni yeniden yaratmak için, bulamayacaksın,
Darılacaksın
Üzüleceksin
Ağlayacaksın
Alışacaksın yavrucağım,
Ama, sen yine türkülerini söyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder