6 Mart 2020 Cuma

Zaman

Dalgalı denizlerin fırtınasıydık bir zamanlar
Hep ortasında kaldık vurgunların
Kırağı ayazlarında üşüyen gecelerin,
Güneşi olduk zamanın .
Yıkılmadık, yılmadık
Berrak coşkun akarsularda durgun
Süzülmüş billur ırmaklar gibiydik.
Bir aşkla büyüttük kırılan umutları
Yıkıntılar arasından çıkararak öksüz çocuklar gibi,
Hep yaşamak
Hep yaşatmak istedik sevgileri.
Bir gün uzaklardan geri döneceğini düşünerek
O büyülü şarkılarını söyledik birlikte
Gençliğimizden kalan geriye.
Oysa özlem dediğimiz bir düştü bu
Bir hançer gibi yüreğimize saplanan
Bir tutam kuru bir gül gibi
Kayıp gidiyor elimizden zaman...
Cemal Çelik

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder