Baharın penceresi

 Bir şarkı dökülür dudaklardan 

Sabahın karanfil kokulu bahçelerine 
Bir öykü yazılır, vurur kalbe  

Bir uçtan bir uca dudaktan
Baharın pencerelerine... 

Bir mavinin düşünü kurdum göğe açılan pencerelerden
Bahar esintileriyle uçurdum sevdalı kırlangıçlar 

Yaşamın elleriyle, sıcaklığıyla 

Baharın kapılarından.

Kapatıp penceremi gün batımına
Bir gece düşüyor düşlerimin arasına
Güneşin doğuşuyla biten
Baharın pencerelerine açılan.

Bilmem kaç defa giriyorum bir dolunay gecesi
Perdesi aralık pencerelerden
Kaç defa taç yapıyorum saçlarına
Avucumdaki karanfillerden, 

Bir aşk sarıyorum özenle
Sarmaş dolaş, papatyalardan
Kaç defa yanağına, gamzelerine, gülüşlerinden.

Ah aşk sen varsın ya sen
Olmak var her nefesinin buğusunda şimdi
Dalmak var güneş gibi damarlarına
Esmek yüreğinde, derya amansız fırtınalarla
Bahara açılan pencerelerden girerek...