Gözlerimde sensizliği sayıklayan bir tutku var
Hangi yana gitsem bir yanım boş
İçimde eksilmeyen hayalinle yüreğim
İnsafsızca bin öldürür beni bu şehir.
Başımı bir karabatak gibi dalıyorum derinlere
Sevdasını içine çekmiş
Giderek silikleşiyor umutlar sisler içinde
Yalnızlığın aynalarında sırılsıklam bir resim
Tanıyamazsın yüzüm solgun ve bitkin.
Sevişirken ay ışığında yıldızlar
Soğuk yatağında üşümüş bu şehir,
Kırağı düşmüş saçlarımla
Yokluğunun denizindeyim derin ve sessiz
Bir ıslık dudaklarımda
Bir yalnızlık konar gömülür yüreğime
Kırılmış kanatlarıma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder