iz

(1)

Düşer üşüyen ellerime  

Bir yıldız kümesi, 
Sıcak bir nefes gibi 
Üfler içimin karanlığına 
Süzülüp dibe çöker 
Bellekte kalan o unutulmaz iz, 
Utangaç gülüşüyle 
Papatya endamlı yüz !

(2)
İçimin küçük denizlerinde
Begonyalar bıraktım
Kanatsız suskun martılara, 

İzlerini sürüyorum eski anıların 

Işıklı sulardan, ayın öptüğü yerden
Çekip alıyorum
O gülen yüzünü !