Açılır çok yapraklı bir albüm 

Bir hikaye gibi başlar her şey 
Sökülür gövden birden 
İçi can kırıklarıyla dolu 
Dökülür anılar resimlerden. 

Önce, 
Perdene dolanır ılık bir rüzgar 
Yüzünde başlar uçuk gülümsemeler 
Hepsi bir başka, başka siner içine 
Yanıtı olmayan sorular başlar, 
Sen değiştin, o değişti, onlar değişti
Bir parçanın kaybolması gibidir
Artık bir araya gelmez hiç kimse
Sadece değişmez
Albümlerdeki resimler.

Ne ara gelip geçtin hayatımdan 

Ne zaman çekip gittin 

Bir aşkı bırakıp geriye.  

Ağlamayı beceremedim 

Ilık rüzgar gibi yüreğim 

Tek tek gizlemekte gözlerimde 

Bir hüzün yağmurunu bulutlar. 

Gittin, 

Haber vermeden 

Dilsiz vedalar bırakarak gittin, 

İçimden geçenleri bir bilsen 

Sımsıcak sarılmalar

Rengarenk rüyalar kabusumda hala 

Uykularda okşar gibi ellerin

Fısıldar gelincikler gibi

Dudaklarıma hala dudakların. 

Dingin bir ikindi 

Sona ermekte gün yine 

Yasladım yorgunluğumu 

Yaşlı bir çınar gövdesine 

Tıpkı kendi gövdeme dayar gibi 

Serin bir üzüm yaprağı gibi gölgesine 

Yanaklarımdan gamzelerime 

Silinir gider gözyaşlarım

Sessizleşir yavaş yavaş 

Başlar dilsiz vedalar şimdi.

Akşam kadehleri masada 

Başlar kalabalıklarda 

Saklanmaya çalışan bir yalnızlık 

Sessiz çığlıklar boğazımda

Ne istedin benden 

Dilsiz vedalar bırakarak 

Gittin uzaklara habersiz. 

Ne ara gelip geçtin hayatımdan 

Ne zaman başladı bu ayrılıklar 

Görüyor musun,

Ne haldeyim 

Önceki gibi yine sessiz yani 

Yüreğimdeki bu sevda düşü

Sürgünler başladı yine 

Gözlerimden

Dilsiz vedalar gibi 

Dilsiz vedalar gibi...

Alaca ikindi gölgelerinde 

Geceye kırıldı aniden zaman 

Nereye taşır seni yüreğim 

Silip atamazsın ki takvimlerden zamanı 

Başka türlü anlatılmaz ki bu üç fidan 

Boynu bükük gül tomurcukları. 

Sesini yitiren gerçekler kayıp 

Kokunuz siniyor şimdi

Gülün solduğu akşamlara,

Sökülmekte zamanın ruhu

Gri sulara batırılmış gerilmiş yumruklar 

Taş merdivenlere tırmanan  bir yüz 

Gözlerdeki derin boşluklar 

İsyan etmekte derin izler bırakarak. 

Yürüyordunuz,

Yürüyüp gidiyordunuz idama 

Gülüyordunuz

Alev alev ay gibi

Işıl ışıldı gözleriniz 

Astılar sizi o çıkmaz dehlizlerde. 

Dışarıda ay, güneş, yıldızlar ve deniz

Hepsi sizin içindi oysa 

Dalgalı sularda yankılanan 

Hepsi sizin içindi yakamozlar 

Ve,

Acı badem kokusu gibi 

Bir beyaz çığlık sabaha kadar 

Yine dalmışım aynalara 

Siz yoktunuz artık. 

Bu şehrin sokaklarında 

Şimdi ayazlardan çıkmaya çalışıyoruz 

Acılarla büyütüyoruz çocuklarımızı 

Yüreğimiz paslı bir kafes 

Karanlık bir deniz 

Bir dipsiz kuyu gibiyiz 

Şimdi uzak denizleri özler oldu yüreklerimiz. 

Terli şimdi sokak lambaları 

Boynu bükük kır çiçeklerinin 

Koskoca geçmiş,uykulara yatırılmış zaman 

Yapraklarını savura savura bir kızıllık içinde 

Tonu değişti gelincik tarlalarının. 

Ruhumuz bedenimizden çekiliyor sanki 

Bağ bozumundan sızan damlacıklar 

Çöl bakışlı gözlerdeki ırmaklara

Uzak denizlere akıyor göz yaşlarımız 

Ulaşamadığımız. 

Gördüm seni dün gece 

Erkenci tohumları açıyordu tomurcukların

Bahar yavaş yavaş yaza çiçek açmakta 

Açelyalar gibi 

Açelyalar gibi...