Eylül'ün Vedası

Tül perdeleri iner artık mevsimin 
Anılar geçer birer birer önümüzden 
Bir sarı resim çizerken gözlerim 
Öğütür bütün renkleri, Eylül giderken. 
Uzak bahar çiçekleri kururken avuçlarımda 
Ilık bir buse kondurur anlıma rüzgar, 
Yağmurda; 
Pencerelere vuran son yapraklar 
Acılı bir keman sesine karışarak 
Sarı izler bırakır gider dudaklara
Ve ....
Aysız gecelerde,
Bazen hiç bir şey söylemeden geçer gider
Eylül,
Hüzünlü bir veda ile bize...