Rüzgarlı Masa

Bir masa istiyorum,
Güz kıyılarının giriş kapılarından gelen
Kırılgan ufuklardan esen
Alçak, yerden kısacık yüksek
Yorulmuş, ahşap
Rüzgarlı bir masa istiyorum.

Bir masa istiyorum
Şiirler pişiren güz kokulu,
Dudaklarımda derin sarı izler bırakan
Hüzünlü Eylül akşamlarının
Hüzzam nağmelerine takılan
Rüzgarlı bir masa istiyorum.

En kırılgan yerinden savrulan
Kendine yabancı ağaçlardan,
Rüzgarların gölgesine ilişen

Bir masa
Ayaklarımın dibinde
Hışırtılar altında
Bir avuç yaprak istiyorum.

İnce yağmurlar düşmeden evvel
Bırakıp gitmeden şu güz yakamı
Ipıslak anlıma düşen
Bu hangi kalp yağmurları
Bu hangi güz biri anımsatsa bana
Çay gibi
Kahve gibi
Sen gibi ,
Bu hangi güz
Bu hangi rüzgarlı masa
İstediğim
Biri hatırlatsın bana...