Uzak Düslerin Askları

Kaybolup gidersin 
Efsunlu bir gecenin ardından 
İçinde aşk  
Uzak düşleri hayal ederek uzaklara. 

Bu akşam senden belki 
Kıyıları dövüp duran dalgalar 
Suların köpüklendiği 
Şarap rengi kızıllıkları çoğaltan 
Gün batımları 
Senden belki.

Geceye dokunan gökyüzünün elleri
Çoğaltır içimizi titreterek
Çoğaltır dokundukça sevgileri.

İçimizde bir şeyler kıpırdanır
Kim düşünür ki elemi kederi
Utangaç bir iç çekiş
Mühürlenir dudaklar
Derin suların uzantılarında
Gülümseyen bir gonca gibi
Kızarır ayın yüzü.

Güneşin çekip gittği saatlerde
Öyküler yazmaya koyulur martılar
Ses olur dökülür bir şarkının dizilerinde
Kor olur yanar yürekler.

Gökte gece,
Rüzgarın kırdığı bir maviden
Boşlukta kayan iki yıldız gibi
Bulutları yırtarak
Süzülüp gelen göklerden
Omuzuna konar iki beyaz güvercin
Duyarsın avuçlarında sıcaklığını
Yüreği yüreğine benzeyen
Hissedersin
Uzak düşlerin aşklarını.

Hayat belki budur
Belki budur sevmek.

Kim bilir bir gün yeniden
Büyük sular ötesinde
Birbirine sımsıkı sarılır
Ufuklarda unutkan dalgın şafaklar,
Belki bir gün
Karanlık düşlerimizden yorgun
Belki uyandırır uzak düşlerin sabahına,
Belki bir gün bir yerlerde
Eksilen yanlarımızla
Belki eritir koynunda bizi
Son kez aşk
Son kez aşk...